یادتان نرود که همسران مالک هم نیستند، بلکه شریک زندگی همدیگرند و وظیفهشان این است که هر کاری را با مشورت همدیگر انجام دهند، |
قبلا یه جور دیگه بودی ، دیگه درکم نمیکنی ، به نیازهای عاطفیم پاسخ نمیدی ، دیگه برات مهم نیست که ... ، چرا دیگه بهم نمیگی ... ، چرا دیگه نمیپرسی ... ، چرا به انتظاراتم پاسخ نمیدی ، تو سرد شدی ، احساس میکنم دیگه دوستم نداری و هزار و یک چرا و حرف دیگه .
مطالب مذکور در اکثر روابط دوستی ، نامزدی و حتی در دوران عقد از طرف جنس مونث در مورد طرف مذکر مطرح میشه و جالب اینه که عموما در این حرفا ادعا می شود که طرف مذکر کمتر درک می کند و از این حرفا ، در این پست قصد دارم افکار فمینیستی خودم رو کنار بذارم و ثابت کنم اکثر مواقع هنگام ردو بدل شدن این حرفها این جنس مونث است که شرایط طرف مذکر خودش رو درک نمی کنه و بدون توجه به حرفهای خودش ادامه میدهد .
مسئولیت چیست ؟
مسئولیت هم قبل از ازدواج وجود دارد و هم بعد از ازدواج که طبیعتا بعد از ازدواج چندین برابر شده و شکل حقیقی تر به خودش میگیره به گونه ای که باعث رشد و پیشرفت می شود .
بررسی مسئولیت دختران قبل از ازدواج ( سنین 18 تا 25 سال )
خیلی وقته می خوام اینو بنویسم اما نمی شد حالا که شده سعی می کنم کامل
بنویسم پس بخونید به صورت عامیانه می نویسم تا برای همه سنین قابل درک
باشد.
در ابتدا می خوام از رفتارهای مشترک بین آدما بگم ، خب اصلا
چه زمانی ما ها رو جزء آدم حساب می کنند ؟ سن بلوغ ، یعنی دخترا سن 9 تا
11 سالگی و آقا پسرا هم سن 15 تا 18 سالگی تازه قاطی آدما میشن . حالا در
همین سن یعنی سن بلوغ یه اتفاقات عجیبی در همه ما ها شکل میگیره آخه داریم
آدم میشیم مثلا کنجکاویهای ما گسترش پیدا میکنه از همین سن و سال بلوغه که
میخواهیم یه جورایی واسه جنس مخالف جلب توجه کنیم غده ها فعال شدن و
هورمونهای جنسی فعالیتشون زیاد تر شده غریزه جنسی کم کم داره با سیر صعودی
حرکت میکنه کم کم گرایشات به جنس مخالف بالا میره نیازهای عاطفی و
احسااستی ما شکل تازه ای به خود میگیره یا بهتر بگم شکل حقیقی خودش رو
داره پیدا میکنه شخصیت ما داره شکل میگیره یه جایی یه خبری شده درست حدس
زدید همونجا یی که ... کم کم توجه طلبی و گرایشات ما و کنجکاوی و غریزه ما
میطلبه که با یک جنس مخالف ارتباط برقرار کنیم البته منظورم اون ارتباطه
نیستا یک ارتباط سالم در حد دوستی ، اخی اون اولش فکر میکنی اگه یه دوست
دختر داشته باشی چقدر خوب میشه یا بالعکسش بگذریم پیدا میکنی بعدشم چند
صباحی نگذشته که فکر میکنی احساسه کار خودشو کرده و یک دل نه هزار دل عاشق
شدی اکثر مواقع این درمورد پسرای سنین 16 تا 19 یا 20 سال صادقه این طبیعی
که دخترهای هم رده سنی پسرها در سنین 15 تا 19 سال بیشتر از پسرها قدرت
درک دارند و تا حدودی واقع بینانه تر به مسائل نگاه می کنند هر چند که
احساس دخترها 7 برابر پسرها میباشد . معمولا پسرا تو این سن کمی غرور بیش
از اندازه ای دارند و پرخاشگر و خلاصه خودشون رو عقل کل می دونند فورا هر
چی میشه میرن تو فاز اردواج اینا همه طبیعیه و دورانی داره که میگذره اما چه زمانی باید واقعا به فکر انتخاب همسر باشیم ؟
پاسخ زمانی که معیارهای شما شکل حقیقی به خود گرفت و ثابت ماند .
حالا از کجا بدونیم اصلا معیار ما چیه کی ثابت میشه ؟